Potatochip rock

Het is nog geen week geleden sinds mijn vorige blog maar dit moet even gedeeld worden. 

We hebben het grootste avontuur so far mee gemaakt... om 6 uur  s ochtends ging de wekker, na veel fille stonden wij om iets voor 8 aan lake paloway om te beginnen aan de beruchste hike van San Diego. 4-5 uur wandelen naar een zwevende steen waar  hordes toursiten gekke fotos maken.

- DO NO DO THIS als geen conditie hebt! ( ik viel bijna om van uitputting) 
- Drink geen 3 liter water zoals ze aanbevelen, je moet dan echt te lang inhouden en er zijn geeen wc’s en als je in de bosjes gaat word je sowieso gebeten door slangen of spinnen…

Het is een gigntisch steile berg en telkens als je denkt nu zijn we er eindelijk bijna, moet je weer een heel end en een nog stijlere helling op. Gelukkig was het bewolkt en niet extreem heet, dat heeft echt gescheeld want we waren alsnog helemaal gebroken en bezweet toen we boven aan kwamen. We hebben onderweg 100% zeker een rattlesnake gehoord. We wilde pauzeren maar nadat we alleble raatels hoorden in de bosjes zijn we toch maar een stuk verder gelopen… better safe than sorry maar het was sowieso super spannend en avontuurlijk. Een beetje verderop zat een super schattig konijntje, toen we terug liepen was die weg….

Na ongeveer 2 uur en 45 minuten zwoegen en zweten eindelijkkkk bij de top! Zoooo moooi en net op tijd want daarna werd het super druk. De potato chip rock is nog best wel een challenge opzich om daar op te komen. En doood eng! Het is een zwevend stuk super dunne steen op die een beetje boven San Diego bungelt. Eenmaal in positie was het echt prachtig en elke zweet drupel waard! Helaas niet zo ver van het uitzicht kunnen genieten als je normal kan zien door de bewolking maar wij komen hier sowieso nog een keertje terug!!!

De tocht naar beneden ging gelukkig een stuk sneller maar was fysiek veel zwaarder! Het was zo stijl, de knietjes en enkels hebben flink te verduren gehad. Toen we bijnaaa terug waren, was er weer een gigantische stijle helling naar boven die we helaas totaaaal vergeten waren… heel erg jammer alles branden en we hebben echt met onze ziel onder de arm gelopen om onszelf naar boven te verplaatsen.  Een schrale troost, de Camaro wachtte vol smart op ons wieehhoooee!!!  We hebben er in total ongeveer 3 ½ uur over gedaan, en zijn kapot!!!

2 uur later stond ik weer op mijn roze hakjes te shinnen op werk:D I had the best day, het was echt fantastischhh!!!

Het is nu drie dagen later en we zijn nog steeds in pain... Zo veel spierpijn! Maar kijk maar naar de fotos en zie hoe gaaf het was!